W języku angielskim mamy o wiele więcej czasów gramatycznych niż w języku polskim. Warto mieć to na uwadze gdy uczysz się języka angielskiego. Jest to inny język niż polski i dlatego występują w nim inne struktury. Ale spokojnie, nie musisz od razu poznawać wszystkich czasów i struktur gramatycznych w języku angielskim. Najważniejsze jest porządne opanowanie podstaw, co pozwoli Tobie na o wiele łatwiejszą i przyjemniejszą dalszą naukę języka.
Najbardziej podstawowy czas w języku angielskim to czas Present Simple i dlatego stwierdziliśmy, że warto napisać o nim oddzielny artykuł, żebyś wiedział jak używać czasu Present Simple, czyli teraźniejszego prostego w języku angielskim.
Zatem do dzieła, wyjaśnijmy do czego służy czas Present Simple w języku angielskim i kiedy można go używać.
Rozpocznijmy od wyjaśnienia na czym polega różnica pomiędzy czasem teraźniejszym w języku polskim a czasem Present Simple w języku angielskim. Oczywiście omówimy również zastosowanie czasu Present Simple i na co zwrócić uwagę budując z nim zdania.
W języku polskim czasu teraźniejszego możemy używać do omówienia wielu różnych sytuacji, dodajemy różne dopełnienia i okoliczniki, dzięki którym zmieniamy znaczenie zdania. Spójrzmy na przykłady:
Mieszkam w Polsce. (mieszkam tutaj na stałe)
Mieszkam w Polsce od kilku miesięcy. (mieszkam tutaj tymczasowo, przez jakiś okres)
Jak widzisz w pierwszym przykładzie mamy do czynienia z czynnością, która jest stałą czynnością i jak najbardziej tłumacząc takie zdanie na język angielski możemy użyć czasu Present Simple w tym przypadku:
I live in Poland.
Natomiast w drugim zdaniu: ‘Mieszkam w Polsce od kilku miesięcy.’, mówimy o tymczasowej czynności, która dzieje się tylko teraz lub w obecnym okresie i na pewno nie jest stałą czynnością/ogólną informacją dotyczącą kogoś. Jeżeli mówimy o sytuacji tymczasowej, to w języku angielskim nie możemy użyć czasu Present Simple, ponieważ nie jest ona stałą lub powtarzającą się czynnością. W tym przypadku użylibyśmy czasu Present Continous:
I am living in Poland for a few months.
Kolejną różnicę pomiędzy językiem polskim i angielskim zauważysz w poniższych zdaniach:
Polski | Angielski |
Mam telefon. | I have a phone. |
Ona jest szczęśliwa | She is happy. |
Zauważ, że w pierwszym zdaniu w powyższej tabeli nie użyliśmy zaimka ‘ja’, zamiast powiedzieć zdanie: ‘Ja mam telefon.’, po polsku bardziej naturalnie powiemy: ‘Mam telefon.’. W języku angielskim natomiast ważne jest wstawienie osoby/wykonawcy czynności na początku zdania, dlatego zdanie będzie brzmiało: ‘I have a phone.’.
Jeżeli chcemy przekazać w języku polskim, że wykonujemy jakąś czynność to po prostu mówimy:
robię, idę, czytam, chodzę
Na przykład:
Ja robię kolację.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej o zasadach tworzenia zdań w języku angielskim zapraszamy do przeczytania tego artykułu: 5 podstawowych zasad budowania zdań w języku angielskim
Spójrzmy na jeszcze jeden przykład zdań, gdzie w języku polskim użyjemy czasu teraźniejszego, natomiast w języku angielskim użyjemy dwóch różnych czasów teraźniejszych:
Ona czyta książki. (czynność jest powielana)
Ona czyta książkę. (czynność jest tymczasowa dopóki ona nie skończy czytać danej książki)
Kiedy w języku angielskim mówimy o czynności, która się powtarza, być może jest nawykiem albo rutyną, do opisania jej użyjemy czasu Present Simple:
She reads books. (Ona czyta książki.)
Natomiast jeżeli mówimy o tymczasowej czynności, która odbywa się w danej chwili to w języku angielskim użyjemy czasu Present Continuous.
She is reading a book. (Ona czyta książkę.)
Dzisiaj skupiamy się na czasie teraźniejszym prostym, czyli Present Simple, więc przyjrzyjmy się mu bardziej dokładnie. Poniżej przedstawiamy 3 podstawowe funkcje czasu Present Simple:
Czasu Present Simple użyjemy do mówienia o:
1 – Ogólne informacje
Kiedy mówimy o ogólnie o czymś, udzielamy ogólnych informacji, które są niezmienne to użyjemy czasu teraźniejszego prostego. Spójrzmy na przykłady:
It’s cold in Alaska. (Na Alasce jest zimno.)
Eric doesn’t like basketball. (Eric nie lubi koszykówki.)
Does Jessica live in Canada? (Czy Jessica mieszka w Kanadzie?)
2 – Nawyki i rutyny
Jeżeli wykonujemy jakąś czynność rutynowo i powtarza się ona w jakiejś częstotliwości w naszym życiu, albo ogólnie mówimy o powtarzającej się czynności, to możemy przekazać informacje o tej czynności poprzez użycie czasu Present Simple. Spójrzmy na przykłady:
Michelle wakes up at 7:00 am on weekdays. (Michelle budzi się o 7:00 w dni powszednie/ w tygodniu.)
His parents don’t work on weekends. (Jego rodzice nie pracują w weekendy.)
Do you drive to work? (Czy jeżdzisz samochodem do pracy?)
3 – Zaplanowane wydarzenia wpisane w harmonogram / plan / rozkład
Kiedy coś dzieje się według jakiegoś planu, harmonogramu lub rozkładu to zazwyczaj używamy czasu teraźniejszego prostego, żeby przekazać o tym informacje po angielsku. Spójrzmy na przykłady:
Our plane leaves at 7:00 pm. (Nasz samolod odlatuje o 19:00.)
The festival doesn’t start until the weekend. (Festiwal nie zaczyna się przed weekendem.)
Does this bus go to the city centre? (Czy ten autobus jedzie do centrum miasta?)
Struktura
Poniżej omówimy tworzenie zdań oznajmujących, przeczeń i pytań w czasie Present Simple.
Zdania oznajmujące
Kiedy tworzymy zdania oznajmujące w czasie Present Simple dla pierwszej i drugiej osoby liczby pojedynczej, oraz dla liczby mnogiej to po prostu używamy struktury: podmiot (wykonawca czynności) + czasownik w podstawowej formie. Natomiast kiedy mówimy o trzeciej osobie liczby pojedynczej to należy pamiętać, aby do czasownika dodać końcówkę ‘-s’, spójrzmy na tabelę:
Podmiot | Czasownik główny |
I/you/we/they | work/do/like etc. |
he/she/it | works/does/likes etc. |
Zgodnie z powyższym powiemy:
I work.
ale
She works
Jak pewnie zauważysz w tabeli powyżej, czasem do czasownika w 3 os. l. poj. dodaliśmy faktycznie samo ‘-s’, a czasami ‘-es’. Robimy tak w przypadku gdy czasownik kończy się na: -ch, -s/ss, -sh, -x, -o lub -z/zz.
Czasownik dla pierwszej i drugiej osoby liczby pojedynczej oraz liczby mnogiej | Czasownik dla trzeciej osoby liczby pojedynczej |
catch | catches |
kiss | kisses |
splash | splashes |
fix | fixes |
buzz | buzzes |
Inna końcówka dotyczy również czasowników zakończonych na spółgłoskę + ‘y’, wtedy usuwamy ‘y’ i dodajemy -‘ies’, spójrzmy na przykłady:
Czasownik dla pierwszej i drugiej osoby liczby pojedynczej oraz liczby mnogiej | Czasownik dla trzeciej osoby liczby pojedynczej |
hurry | hurries |
study | studies |
reply | replies |
Natomiast, jeżeli czasownik kończy się na ‘y’ i przed ‘y’ jest samogłoska, to dodajemy samo ‘-s’:
Czasownik dla pierwszej i drugiej osoby liczby pojedynczej oraz liczby mnogiej | Czasownik dla trzeciej osoby liczby pojedynczej |
play | plays |
enjoy | enjoys |
Czasownik ‘have’ w 3 osobie liczby pojedynczej ma formę nieregularną:
Czasownik dla pierwszej i drugiej osoby liczby pojedynczej oraz liczby mnogiej | Czasownik dla trzeciej osoby liczby pojedynczej |
have | has |
Spójrzmy na przykładowe zdania oznajmujące w czasie Present Simple:
My friends live next door.
Carl plays football on Fridays
Our bus comes on time every day.
Zdania Przeczące
Zdania przeczące w języku angielskim tworzymy poprzez dodanie czasownika posiłkowego ‘do’ oraz ‘not’ przed głównym czasownikiem w przypadku pierwszej i drugiej osoby liczby pojedynczej oraz liczby mnogiej, oraz ‘does’ plus ‘not’ przed czasownikiem głównym w 3 osobie liczby pojedynczej. Czasownik posiłkowy ‘do not’ lub ‘does not’ nie dodaje żadnego dodatkowego znaczenia do czasownika poza samym ‘nie’ – czyli utworzeniem przeczenia, jednak jest on konieczny ponieważ w tym czasie nie możemy używać ‘not’ bezpośrednio z czasownikiem głównym (jeżeli czasownikiem głównym nie jest czasownik ‘być’, czyli ‘to be’ (formy: am/is/are)). Tym samym ‘zapominamy’ o znaczeniu ‘do’ jako ‘robić’, tutaj występuje on jako czasownik posiłkowy (operator), który pomaga nam tworzyć przeczenia lub poniżej zobaczysz, że również służy on do tworzenia pytań w tym czasie. Samo dodanie ‘not’ tak jak to robimy w przypadku czasownika ‘być’ (‘to be’) albo na przykład w czasie Present Continuous tutaj byłoby niepoprawne. Spójrzmy na przykłady zdań:
I don’t play
nie:
I not play
Tabelka poniżej opisuje strukturę zdań przeczących w czasie Present Simple:
Podmiot | Czasownik posiłkowy | Czasownik główny |
I/you/we/they | do not/don’t | work/do/like etc. |
he/she/it | does not/doesn’t | work/do/like etc. |
Zauważ, że w 3 osobie liczby pojedynczej czasownik posiłkowy ‘does’ ma już końcówkę ‘-es’, więc czasownik główny już wraca do podstawowej formy, ponieważ operator ‘does’ przejął tę formę. Spójrzmy na przykłady zdań:
Julian doesn’t have a car.
We don’t work on the weekend
The train doesn’t come for another hour.
Uwaga: Jeżeli czasownik główny jest ‘być’, czyli ‘to be’ (am, is, are) to nie używamy czasownika posiłkowego. Wtedy dodajemy samo “not”.
I‘m hungry. >> I‘m not hungry.
She is friendly >> She isn’t friendly.
Podmiot | Czasownik Be + not |
I | ‘m not / am not |
you/we/they | ‘re not / aren’t / are not |
he/she/it | ‘s not / isn’t / is not |
Zdania tworzymy w następujący sposób:
He isn’t tired.
We’re not employed at the moment.
It isn’t that late yet.
Pytania
Pytania w czasie Present Simple tworzymy poprzez wstawienie czasownika posiłkowego (do/does) przed podmiotem. Spójrzmy na przykład poniżej:
They like pizza. (zdanie oznajmujące)
Do they like pizza? (pytanie)
Zdanie w 3 osobie liczby pojedynczej będzie wyglądało następująco:
She plays basketball. (zdanie oznajmujące)
Does she play basketball? (pytanie)
Istnieją dwa rodzaje pytań w języku angielskim, pytania zamknięte (Yes/No Questions) i pytania otwarte (“WH” Questions).
Żeby się nie rozpraszać zbytnio i nie zaczynać nowego tematu, to na razie omówimy tylko pytania zamknięte.
W tabelce poniżej znajdziesz strukturę dla pytań zamkniętych w czasie Present Simple:
Czasownik posiłkowy | Podmiot | Czasownik główny |
Do | I/you/we/they | work/do/like etc. …? |
Does | he/she/it | work/do/like etc. …? |
Zdania tworzymy w następujący sposób:
Do you work on weekends?
Does he have a nice house?
Do you like action movies?
Kiedy odpowiadamy na pytania zamknięte, odpowiadamy poprzez użycie czasownika posiłkowego z pytania.
Podmiot | Czasownik posiłkowy | |
Yes/No, | I/you/we/they | do. |
Yes/No, | he/she/it | does. |
Spójrzmy jak w praktyce wyglądają pytania zamknięte i odpowiedzi:
A: Does your sister like college?
B: Yes, she does. (Nie: Yes, she likes.)
albo:
A: Do you play chess?
B: No, I don’t. (Nie: No, I don’t play.)
Można również odpowiedzieć na pytanie zamknięte w pełnej formie ale wtedy musimy powtórzyć wszystkie słowa z pytania.
A: Does Jina work at the mall?
B: Yes, Jina works at the mall.
Pełnej odpowiedzi na pytania zamknięte (która jest widoczna powyżej) używamy w bardziej formalnych sytuacjach, ale także kiedy chcemy podkreślić że coś jest oczywiste, albo gdy chcemy pokazać, że tracimy cierpliwość lub jesteśmy lekko zdenerwowani, w zależności od tonu głosu, w którym się wypowiadamy.
Uwaga: Jeśli czasownik w pytaniu jest ‘to be’ (am / is / are) to nie używamy czasownika posiłkowego (Do /Does). Zamieniamy kolejność podmiotu/osoby z czasownikiem “be”.
Czasownik ‘to be’ | Podmiot |
Am | I …? |
Are | you/we/they …? |
Is | he/she/it …? |
Zdania tworzymy w następujący sposób:
Are you excited?
Is she a doctor?
Are they interested?
Kiedy odpowiadamy na pytania zamknięte w czasie Present Simple z czasownikiem “be” (am / is / are) to możemy również odpowiedzieć na nie w krótkiej lub długiej formie.
Na przykład, kiedy mamy takie pytanie jak:
A: Is she angry at you?
Można odpowiedzieć na nie w ten sposób:
B: Yes, she is.
albo:
B: Yes, she is angry at me.
Jeżeli masz jakieś pytania do czasu Present Simple, albo ogólnie do innych zagadnień związanych z językiem angielskim, to śmiało zadaj nam je w komentarzu i chętnie pomożemy.
Jeżeli masz ochotę uczyć się języka angielskiego regularnie, serdecznie zapraszamy Ciebie do opracowanego przez nas programu do nauki języka angielskiego online ‘Angielski od zera do bohatera’. Jest to ciągle rosnąca platforma z lekcjami języka angielskiego, których przybywa w każdym tygodniu. Dodatkowo, co tydzień otrzymujesz zaproszenia na lekcje na żywo, które również są nagrywane, więc nawet jeżeli nie możesz być na żywo to możesz obejrzeć nagrania. Kursanci mają też dostęp do prywatnej grupy na Facebooku, gdzie mogą zadawać pytania i otrzymują mailowo informacje dotyczące lekcji na żywo oraz nowych lekcji, które pojawiły się w kursie. Dzięki kursowi ‘Angielski od zera do bohatera’ możesz mieć pewność, że uczysz się w uporządkowany sposób i poznajesz mnóstwo przydatnego słownictwa, dialogów oraz praktyczne zastosowanie języka angielskiego w życiu.
Więcej szczegółów znajdziesz tutaj:
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.